راهبرد سیاست خارجی ایران در توازن قوای منطقه‏ ای

پویایی‏های منطقه‏ای به‏‏ویژه بعد از وقایع بهار عربی، بروز بحران‏های جدید ازجمله در سوریه و عراق و بروز پدیده تروریسم داعش و تضعیف دولت‏ها و به‏تبع بازتعریف نقش بازیگران منطقه‏ای و فرامنطقه‏ای برای پرکردن خلأ قدرت، زمینه‏های شکل‏گیری راهبرد جدیدی در سیاست خارجی ایران را اجتناب‎ناپذیر می‏کند که قابلیت سازگاری با محیط در حال انتقال منطقه‏ای را داشته باشد. فرضیه اصلی این مقاله این است که دو اصل تقویت «همکاری‏های منطقه‏ای» و «بازدارندگی تهدید از منطقه» (به‏شکل سخت و نرم) باید به‏نوعی تعادل در شرایط جدید برسند تا جایگاه ایران در توازن قوای منطقه‏ای حفظ شود. بر این اساس، نویسنده ضرورت ترکیب تدریجی دو راهبرد جاری سیاست خارجی و معرفی راهبرد سومی را اجتناب‏ناپذیر می‏داند که از آن به‏عنوان «ایران قوی از درون» یاد کرده است.